เคล็ดลับในการรับมือกับเด็กร้องไห้ตอนกลางคืน (Colic) สำหรับผู้ปกครอง

อะไรทำให้เกิดอาการโคลิค 

• ก่อนอื่นให้ปรึกษากุมารแพทย์ของคุณ เพื่อให้แน่ใจว่าการร้องไห้ไม่เกี่ยวข้องกับอาการป่วยร้ายแรงใดๆ ที่อาจต้องได้รับการรักษา จากนั้นถามเขาว่าต้องปฏิบัติอย่างไรจึงจะเป็นประโยชน์มากที่สุด
• หากคุณเป็นผู้เลี้ยงดู คุณควรพยายามกำจัดผลิตภัณฑ์จากนม คาเฟอีน หัวหอม กะหล่ำปลี และอาหารอื่นๆที่ไม่มีประโยชน์ ออกจากรายการอาหารของคุณ
• หากคุณกำลังให้นมผงอยู่ โปรดปรึกษากุมารแพทย์เกี่ยวกับสูตรโปรตีนไฮโดรไลเสต (hydrolysate) หากความไวต่ออาหารทำให้รู้สึกไม่สบาย อาการโคลิคควรลดลงภายในสองสามวันหลังจากการเปลี่ยนแปลงเหล่านี้
• อย่าให้นมลูกมากเกินไป ซึ่งอาจทำให้เขารู้สึกไม่สบาย โดยทั่วไปพยายามรออย่างน้อย 2 ชั่วโมงครึ่ง ตั้งแต่เริ่มให้นมหนึ่งครั้งจนถึงเริ่มการป้อนครั้งถัดไป
• พาลูกของคุณไปในเป้อุ้มเด็กเพื่อปลอบเขา การเคลื่อนไหวและการสัมผัสร่างกายจะทำให้เขามั่นใจได้ แม้ว่าเขาจะไม่สบายตัวก็ตาม
• กระตุ้นเขา เปิดเครื่องดูดฝุ่นในห้องถัดไปหรือวางเขาไว้ ในที่ที่เขาได้ยินเสียงเครื่องอบผ้า พัดลม หรือเครื่องเสียง การเคลื่อนไหวเป็นจังหวะสม่ำเสมอและเสียงที่สงบอาจ ช่วยให้เขาหลับได้ อย่างไรก็ตามอย่าวางลูกของคุณไว้บนเครื่องซักผ้า / เครื่องอบผ้า
• แนะนำจุกหลอก แม้ว่าทารกที่กินนมแม่บางคนจะปฏิเสธอย่างแข็งขัน แต่ก็ช่วยบรรเทาทุกข์ให้กับพวกเขาได้
• วางลูกน้อยของคุณลงบนเข่าของคุณ แล้วถูหลังเขาเบาๆ แรงกดที่ท้องของเธออาจช่วยปลอบประโลมเธอได้
• ห่อตัวเธอด้วยผ้าห่มผืนใหญ่บางๆ เพื่อให้เธอรู้สึกปลอดภัยและอบอุ่น

ความเชื่อและข้อเท็จจริงของโคลิค

อาการโคลิคเป็นภาวะในทารกที่มีลักษณะร้องไห้มากเกินไปและจุกจิกโดยอธิบายไม่ได้ ซึ่งมักเกิดขึ้นในช่วงบ่ายหรือเย็น ในช่วงหลายปีที่ผ่านมา มีตำนานและความเข้าใจผิดมากมายเกี่ยวกับอาการโคลิคเกิดขึ้น สิ่งสำคัญคือต้องแยกแยะความเชื่อผิด ๆ เหล่านี้ออกจากข้อเท็จจริงเพื่อทำความเข้าใจและจัดการกับสภาวะทั่วไปนี้ได้ดีขึ้น ต่อไปนี้เป็นความเชื่อผิด ๆ ทั่วไปเกี่ยวกับอาการโคลิค:

ความเชื่อเรื่องที่ 1: อาการโคลิคเกิดจากอาหารที่แม่กินระหว่างตั้งครรภ์

• ข้อเท็จจริง: ไม่มีหลักฐานที่เป็นรูปธรรมที่เชื่อมโยงการรับประทานอาหารของมารดาในระหว่างตั้งครรภ์กับอาการโคลิคในทารก แม้ว่าทารกบางคนอาจไวต่ออาหารบางชนิดที่ส่งผ่านน้ำนมแม่ แต่สาเหตุที่แท้จริงของอาการโคลิคยังไม่เป็นที่ทราบแน่ชัด

เรื่องที่ 2: อาการโคลิคเป็นผลมาจากการเลี้ยงดูที่ไม่ดี 

• ข้อเท็จจริง: อาการโคลิคไม่ได้เกิดจากทักษะในการเลี้ยงลูกหรืออารมณ์ของทารก เป็นภาวะทางการแพทย์ที่มีลักษณะร้องไห้และจุกจิกมากเกินไป พ่อแม่ของทารกที่มีอาการโคลิคมักจะรู้สึกหงุดหงิดและทำอะไรไม่ถูก แต่สิ่งสำคัญคือต้องตระหนักว่าอาการโคลิคไม่ใช่ความผิดของพวกเขา

เรื่องที่ 3: อาการโคลิคเป็นสัญญาณของปัญหาสุขภาพที่ร้ายแรงยิ่งขึ้น

• ข้อเท็จจริง: แม้ว่าอาการโคลิคอาจทำให้ทั้งพ่อแม่และทารกรู้สึกวิตกกังวล แต่โดยทั่วไปแล้วอาการนี้ไม่ใช่สัญญาณของปัญหาสุขภาพที่ร้ายแรงกว่า พัฒนาการของทารกถือเป็นระยะปกติของพัฒนาการ และทารกส่วนใหญ่จะเติบโตเร็วกว่าช่วงอายุ 3-4 เดือน

ความเชื่อที่ 4: อาการโคลิคสามารถรักษาให้หายขาดได้ด้วยยา

• ข้อเท็จจริง: ไม่มียาหรือวิธีรักษาอาการโคลิคโดยเฉพาะ ผู้ปกครองบางคนอาจลองใช้วิธีการรักษาที่จำหน่ายหน้าเคาน์เตอร์หรือยาหยอดเพื่อบรรเทาอาการ แต่วิธีการเหล่านี้ไม่ได้รับการพิสูจน์ว่าได้ผลในระดับสากล จำเป็นต้องปรึกษากุมารแพทย์ก่อนให้ยาแก่ทารก

ความเชื่อที่ 5: อาการโคลิคเหมือนกับปัญหาทางเดินอาหาร เช่น แก๊สในกระเพาะหรือกรดไหลย้อน

• ข้อเท็จจริง: อาการโคลิคเป็นอาการที่ชัดเจนโดยมีอาการร้องไห้มากเกินไป  ในขณะที่ปัญหาระบบทางเดินอาหาร เช่น ก๊าซหรือกรดไหลย้อน มีอาการและสาเหตุที่แตกต่างกัน แม้ว่าทารกที่มีอาการโคลิคอาจรู้สึกไม่สบาย อาการโคลิคไม่ได้เป็นเพียงปัญหาทางเดินอาหารเท่านั้น

เรื่องที่ 6: อาการโคลิคจะคงอยู่ตลอดไป

• ข้อเท็จจริง: โดยทั่วไปอาการโคลิคจะดีขึ้นและหายไปเองในที่สุดเมื่อทารกอายุ 3-4 เดือน แม้ว่าอาจรู้สึกเหมือนว่ามันคงอยู่ตลอดไปในช่วงเวลาที่ยากลำบาก แต่ในที่สุดทารกส่วนใหญ่จะเติบโตจากมันเมื่อระบบย่อยอาหารเติบโตเต็มที่ และพวกเขาจะคุ้นเคยกับโลกภายนอกครรภ์มากขึ้น

• https://www.healthychildren.org/English/ages-stages/baby/crying-colic/Pages/Colic.aspx

• https://www.webmd.com/parenting/baby/colic-treatments#1
• https://kidshealth.org/en/parents/colic.html