ความรุนแรงในครอบครัว (Domestic Violence) – แผนความปลอดภัยช่วยด้วย

การรู้ถึงปัญหาความรุนแรงในครอบครัว 

• การดูถูก หรือทำให้คุณรู้สึกแย่
• ไม่ให้ หรือทำให้คุณไม่อยากไปทำงาน ไปโรงเรียน ไปเจอครอบครัว หรือไปเจอเพื่อน 
• พยายามควบคุมการใช้เงินของคุณ ที่ๆ คุณไป ยาที่คุณกิน หรือเสื้อผ้าที่คุณใส่ 
• หึงหวง หรือแสดงความเป็นเจ้าของ หรือกล่าวหาว่าคุณไม่ซื่อสัตย์ 
• อารมณ์ร้ายเมื่อดื่มเครื่องดื่มที่มีแอลกอฮอล์ หรือใช้ยาเสพติด 
• พยายามควบคุมการพบบุคคลากรทางการแพทย์ของคุณ 
• ข่มขู่คุณด้วยความรุนแรง หรืออาวุธ 
• ตี เตะ ผลัก ตบ บีบ หรือทำร้ายคุณ ลูก ๆ หรือสัตว์เลี้ยงด้วยวิธีใด ๆ ก็ตาม 
• บังคับให้คุณมีเพศสัมพันธ์ด้วยโดยที่คุณไม่ยินยอม 
• กล่าวโทษว่าคุณเป็นต้นเหตุที่ทำให้เกิดความรุนแรง หรือบอกว่าคุณสมควรที่จะถูกกระทำแบบนั้น 
• ข่มขู่เพื่อน ครอบครัว เพื่อนร่วมงาน หรือคนอื่น ๆ ของคุณ 

• บอกคุณว่าหน่วยงานของรัฐจะไม่ช่วยเหลือผู้ที่เป็นเลสเบี้ยน ไบเซ็กชวล หรือผู้ที่แปลงเพศแล้ว 
• บอกคุณว่า หากคุณจบความสัมพันธ์ แปลว่าคุณยอมรับว่าผู้ที่เป็นเลสเบี้ยน ไบเซ็กชวล หรือผู้ที่แปงเพศแล้วไม่ปกติ 
• พูดว่าผู้หญิงไม่สามารถใช้ความรุนแรงได้ 

อย่าสนใจคำกล่าวหา

• คู่รักของคุณกล่าวหาว่าคุณเป็นสาเหตุของความรุนแรงนี้ พวกเขาจะไม่รับผิดชอบในการกระทำของตนเอง 
• เขาจะแสดงพฤติกรรมรุนแรงแค่กับคุณเท่านั้น ไม่มีพฤติกรรมเหล่านี้กับคนอื่น ซึ่งนั่นอาจทำให้คุณคิดว่าคุณทำให้เกิดความรุนแรงขึ้น 
• นักจิตวิทยา หรือแพทย์ไม่สามารถทราบถึงปัญหาได้ หากคุณไม่บอกแพทย์ หรือนักจิตวิทยาเกี่ยวกับความรุนแรงที่เกิดขึ้น พวกเขาอาจจะวินิจฉัยจากแค่อาการที่คุณบอก ซึ่งนั่นอาจทำให้เกิดการวินิจฉัยที่ผิดพลาดได้ ซึ่งเพิ่มความเสี่ยงที่จะเกิดปัญหาสุขภาพจิตที่จะตามมา 
• คุณอาจต่อสู้กับคู่รักที่ใช้ความรุนแรงของคุณโดยการตะโกน ผลัก หรือตีพวกเขาระหว่างที่ทะเลาะกัน และนั่นอาจทำให้คุณเป็นกังวลว่าคุณเป็นฝ่ายที่ใช้ความรุนแรงหรือไม่ แต่ที่จริงแล้วมันเป็นเพียงแค่การป้องกันตัวเท่านั้น อีกฝ่ายอาจจะใช้การกระทำนี้กล่าวหาว่าคุณเป็นผู้มที่ใช้ความรุนแรง 

การตั้งครรภ์ ลูก และการทำร้าย 

การตัดวงจร

• คู่รักของคุณข่มขู่ด้วยความรุนแรง 
• คู่รักของคุณทำร้ายร่างคุณ 
• คู่รักของคุณขอโทษ สัญญาว่าจะเปลี่ยนแปลง และให้ของขวัญ 
• แต่พวกเขาทำพฤติกรรมเดิมซ้ำ ๆ 

ความท้าทาย 

• หากคุณเป็นเป็นผู้อพยพ คุณอาจรู้สึกไม่แน่ใจที่จะขอความช่วยเหลือเพราะกลัวที่จะถูกส่งกลับประเทศ กำแพงด้านภาษา ปัจจัยทางด้านการเงิน และความจำกัดทางด้านสังคมอาจทำให้ความโดดเดี่ยว และความสามารถในการเข้าถึงความช่วยเหลือเป็นไปได้ยากขึ้น 
• หากคุณเป็นหญิงสูงอายุ คุณอาจพบความท้าทายที่เกี่ยวกับอายุของคุณ และระยะเวลาของความสัมพันธ์นั้น ๆ คุณอาจเติบโตในช่วงเวลาที่ความรุนแรงในครอบครัวยังไม่เป็นที่พูดถึง หรือคู่ของคุณอาจมีปัญหาเกี่ยวกับสภาพจิตที่คุณไม่สามารถเดินออกมาได้ หรือต้องรับผิดชอบ 
• หากคุณเป็นคู่รักเพศเดียวกัน คุณอาจมีแนวโน้มที่จะขอความช่วยเหลือน้อยลง เนื่องจากคุณไม่อยากให้ความชอบเพศเดียวกันถูกเปิดเผย หากคุณถูกคุกคามจากผู้หญิงที่เป็นคู่ของคุณ อาจเป็นสิ่งที่ยากที่จะทำให้คนอื่นเชื่อ 

วางแผนที่ปลอดภัย 

• โทรขอคำปรึกษาจากสายด่วนเวลาที่ผู้ที่ใช้ความรุนแรงไม่อยู่ 
• เตรียมของให้พร้อม ทั้งเสื้อผ้า กุญแจ เอากระเป๋าไว้ในที่ปลอดภัย อย่าลืมเอกสารสำคัญต่าง ๆ เงิน ยา ใส่ในกระเป๋าที่ถือได้สะดวก 
• มีที่ ๆ จะไปแน่ชัดแล้ว 

ระวังเรื่องการติดต่อ และที่ที่คุณจะหนีไป 

• ใช้มือถืออย่างระมัดระวัง พวกเขาอาจจะดักฟังบทสนทนา เช็คสายโทรเข้าออก หรือข้อความต่าง ๆ 
• ใช้คอมพิวเตอร์อย่างระมัดระวังเมื่ออยู่ที่บ้าน พวกเขาอาจดูอีเมลล์ หรือเว็บไซต์ที่คุณค้นหา ควรใช้คอมพิวเตอร์ที่ที่ทำงาน ห้องสมุด หรือใช้ของเพื่อนเเทน 
• นำ GPS ออกจากรถ เพราะพวกเขาอาจตามคุณจากจีพีเอสได้ 
• เปลี่ยนรหัสผ่านอีเมลล์เสมอ ตั้งรหัสผ่านที่พวกเขาจะเดาไม่ได้ 
• ลบประวัติการ้นหาในเว็บไซต์ต่าง ๆ 

เราสามารถขอความช่วยเหลือได้จากที่ไหน  

• คนที่คุณไว้ใจ อาจจะเป็นเพื่อน ครอบครัว เพื่อนบ้าน เพื่อนร่วมงาน 
• ผู้ให้บริการทางด้านการแพทย์ หมอ หรือพยาบาลที่สามารถช่วยรักษาอาการบาดเจ็บ และให้ความช่วยเหลือเบื้องต้นได้ 
• ตำรวจ หรือผู้ที่มีอำนาจเกี่ยวข้อง 

แจ้งเหตุความรุนแรงในครอบครัว