โป๊ยกั๊ก คือ
เมล็ดโป๊ยกั๊กหรือ Pimpinella anisum เป็นเครื่องเทศที่ดีมาก ด้วยรสชะเอมอันเข้มข้น มีส่วนประกอบสำคัญของแอลกอฮอล์อย่าง orzo และ absinthe และทำให้กลิ่นคุกกี้คล้ายกับ Pfefferneusse และ Springerle การใช้โป๊ยกักปรุงอาหารมาตั้งแต่ยุคอียิปต์โบราณ แม้ว่าชาวโรมันจะกินเค้กใส่เมล็ดโป๊ยกั๊กหลังอาหารเพื่อช่วยย่อยอาหารได้ง่ายขึ้น โป๊ยกั๊กยังเป็นสมุนไพรช่วยย่อยอาหารแบบดั้งเดิมของอินเดีย และผู้คนยังรู้อีกว่ามันมีสารที่ทำให้ลมหายใจหอมสดชื่น โป๊ยกั๊กปลูกง่าย เมื่ออยู่ในสวนจะทำหน้าที่เป็นยาฆ่าแมลงตามธรรมชาติ แต่ผลผลิตจากการเก็บเกี่ยวจะให้คุณมีคุณค่าทางโภชนาการกับผู้บริโภคประโยชน์ต่อสุขภาพ
โป๊ยกั๊กเป็นยาพื้นบ้านที่มีการใช้งานไปทั่วโลก ใช้รักษาอาการตั้งแต่การไอและหวัด ไปจนถึงปัญหาในกระเพาะอาหารบำรุงเลือด
เมล็ดโป๊ยกั๊กมีธาตุเหล็กค่อนข้างสูง ซึ่งเป็นส่วนประกอบสำคัญของโปรตีนในเซลล์เม็ดเลือดแดงที่เรียกว่าฮีโมโกลบิน หากฮีโมโกลบินในเลือดมีธาตุเหล็กไม่เพียงพอ ก็จะไม่สามารถทำหน้าที่ขนถ่ายออกซิเจนไปยังเนื้อเยื่อต่าง ๆ ในร่างกาย การขาดธาตุเหล็กอย่างต่อเนื่องจะทำให้เกิดภาวะโลหิตจางจากการขาดธาตุเหล็ก ซึ่งทำให้เกิดอาการต่างๆ เช่น:- อ่อนเพลีย
- รวบรวมสมาธิได้ยาก
- ปัญหาทางเดินอาหาร
- การควบคุมอุณหภูมิของร่างกายไม่ดี
การรักษาภาวะซึมเศร้า
ผลการศึกษาพบว่าเมล็ดโป๊ยกั๊กจะช่วยลดอาการซึมเศร้าได้ โดยมีประสิทธิภาพเทียบเท่ากับยาแก้โรคซึมเศร้าที่ใช้กันอยู่ทั่วไป หรืออาจใช้น้ำมันโป๊ยกั๊กในการรักษาอาการซึมเศร้าที่เกี่ยวข้องกับโรคลำไส้แปรปรวนเสริมสุขภาพทางเดินอาหาร
หลายคนที่เกิดแผลในกระเพาะอาหาร ซึ่งเป็นแผลที่เจ็บปวด หรือทำให้เกิดรูในเยื่อบุกระเพาะอาหารหรือลำไส้เล็กส่วนบน แพทย์แผนโบราณในอินเดียและอาหรับต่างได้ใช้โป๊ยกั๊กรักษาแผลในกระเพาะอาหารมานานแล้วบรรเทาอาการต่าง ๆ ช่วงวัยหมดประจำเดือน
แม้ว่าตามธรรมชาติเมื่อผู้หญิงอยู่ในช่วงวัยชรา จะเกิดภาวะหมดประจำเดือน ซึ่งทำให้เกิดอาการต่าง ๆ เช่น อาการร้อนวูบวาบ ซึ่งโป๊ยกั๊กจะช่วยลดความถี่ และความรุนแรงของอาการร้อนวูบวาบได้ เนื่องจากสารที่คล้ายกับเอสโตรเจนของร่างกายบำรุงเลือด
เมล็ดโป๊ยกั๊กมีธาตุเหล็กค่อนข้างสูง ซึ่งเป็นส่วนประกอบสำคัญของโปรตีนในเซลล์เม็ดเลือดแดงที่เรียกว่าฮีโมโกลบิน หากฮีโมโกลบินในเลือดมีธาตุเหล็กไม่เพียงพอ ก็จะไม่สามารถทำหน้าที่ขนถ่ายออกซิเจนไปยังเนื้อเยื่อต่าง ๆ ในร่างกาย การขาดธาตุเหล็กอย่างต่อเนื่องจะทำให้เกิดภาวะโลหิตจางจากการขาดธาตุเหล็ก ซึ่งทำให้เกิดอาการต่างๆ เช่น:- อ่อนเพลีย
- รวบรวมสมาธิได้ยาก
- ปัญหาทางเดินอาหาร
- การควบคุมอุณหภูมิของร่างกายไม่ดี
การรักษาภาวะซึมเศร้า
ผลการศึกษาพบว่าเมล็ดโป๊ยกั๊กจะช่วยลดอาการซึมเศร้าได้ โดยมีประสิทธิภาพเทียบเท่ากับยาแก้โรคซึมเศร้าที่ใช้กันอยู่ทั่วไป หรืออาจใช้น้ำมันโป๊ยกั๊กในการรักษาอาการซึมเศร้าที่เกี่ยวข้องกับโรคลำไส้แปรปรวน
เสริมสุขภาพทางเดินอาหาร
หลายคนที่เกิดแผลในกระเพาะอาหาร ซึ่งเป็นแผลที่เจ็บปวด หรือทำให้เกิดรูในเยื่อบุกระเพาะอาหารหรือลำไส้เล็กส่วนบน แพทย์แผนโบราณในอินเดียและอาหรับต่างได้ใช้โป๊ยกั๊กรักษาแผลในกระเพาะอาหารมานานแล้วบรรเทาอาการต่าง ๆ ช่วงวัยหมดประจำเดือน
แม้ว่าตามธรรมชาติเมื่อผู้หญิงอยู่ในช่วงวัยชรา จะเกิดภาวะหมดประจำเดือน ซึ่งทำให้เกิดอาการต่าง ๆ เช่น อาการร้อนวูบวาบ ซึ่งโป๊ยกั๊กจะช่วยลดความถี่ และความรุนแรงของอาการร้อนวูบวาบได้ เนื่องจากสารที่คล้ายกับเอสโตรเจนของร่างกายแก้ไขปัญหาผิวพรรณ
โป๊ยกั๊กสามารถยับยั้งการเจริญเติบโตของเชื้อราที่ทำให้เกิดการติดเชื้อบางชนิดได้ โดยเฉพาะเชื้อรา Candida albicans ซึ่งเป็นสาเหตุของการติดเชื้อราในช่องคลอดและเชื้อราในช่องปาก อ่านเรื่องราวที่น่าสนใจเกี่ยวกับเชื้อราได้ที่นี่สารอาหารต่อ 1 หน่วยบริโภค
โป๊ยกั๊ก 1 ช้อนชาใช้เป็นส่วนประกอบในอาหาร โดยต้องกระจายเมล็ดโป๊ยกั๊กไปให้ทั่วจานอาหาร แต่ละคนจะบริโภคเมล็ดโป๊ยกั๊กที่เป็นประโยชน์เพียง 1% เว้นแต่รับประทานเป็นอาหารจานเดียว เมล็ดโป๊ยกั๊ก 1 ช้อนชาประกอบไปด้วย:- แคลอรี่: 7
- โปรตีน: 0g
- ไขมัน: 0g
- คาร์โบไฮเดรต: 1g
- ไฟเบอร์: 0g
- น้ำตาล: 0g
วิธีการเตรียมโป๊ยกั๊กเพื่อรับประทาน
เมล็ดโป๊ยกั๊กมีจำหน่ายทั้งแบบบด หรือทั้งเมล็ด หาซื้อได้ตามร้านขายของชำ หรือร้านขายเครื่องเทศ หรืออาจปลูกต้นโป๊ยกั๊กด้วยตัวเอง โป๊ยกั๊กเติบโตได้ในบริเวณที่มีแสงงแดดจัด ๆ และดินระบายน้ำได้ดี ใช้เวลาปลูกประมาณ 120 วัน ก็สามารถเก็บเกี่บงผลผลิตได้ อาจนำโป๊ยกั๊กมาชงเป็นชา เพื่อบรรเทาอาการไอ และหวัดได้ โป๊ยกั๊กส่วนมากถูกนำมาใช้เป็นส่วนประกอบในคุกกี้ และขนมหวานชนิดอื่น ๆใครที่ควรหลีกเลี่ยงโป๊ยกั๊ก
แม้ว่าโป๊ยกั้กโดยทั่วไปถือว่าปลอดภัยสำหรับคนส่วนใหญ่เมื่อบริโภคในปริมาณปานกลางเป็นเครื่องเทศหรือสารแต่งกลิ่น แต่ก็มีบางคนที่อาจต้องใช้ความระมัดระวังหรือหลีกเลี่ยงโดยสิ้นเชิง ต่อไปนี้คือกลุ่มคนบางกลุ่มที่ควรพิจารณาหลีกเลี่ยงโป๊ยกั้กหรือปรึกษาผู้เชี่ยวชาญด้านสุขภาพก่อนบริโภค:- ภูมิแพ้:ผู้ที่แพ้พืชในวงศ์ Apiaceae เช่น คื่นฉ่าย แครอท หรือผักชีฝรั่ง ก็อาจแพ้โป๊ยกั๊กได้เช่นกัน ปฏิกิริยาการแพ้โป๊ยกั๊กอาจมีตั้งแต่อาการเล็กน้อย เช่น ผื่นที่ผิวหนังหรือมีอาการคัน ไปจนถึงปฏิกิริยาที่รุนแรงมากขึ้น เช่น หายใจลำบากหรือภูมิแพ้ หากคุณทราบว่ามีอาการแพ้พืชที่เกี่ยวข้อง แนะนำให้หลีกเลี่ยงโป๊ยกั๊กหรือใช้ด้วยความระมัดระวัง
- สตรีมีครรภ์หรือให้นมบุตร:แม้ว่าโป๊ยกั้กมักจะบริโภคในปริมาณที่พอเหมาะในการทำอาหารโดยไม่มีผลเสียในระหว่างตั้งครรภ์และให้นมบุตร แต่ก็มีการวิจัยที่จำกัดเกี่ยวกับความปลอดภัยของโป๊ยกั้กในขนาดยาที่มากขึ้นหรือใช้เป็นอาหารเสริม สตรีมีครรภ์และให้นมบุตรควรปรึกษาผู้เชี่ยวชาญด้านสุขภาพก่อนใช้ผลิตภัณฑ์เสริมโป๊ยกั้กหรือบริโภคในปริมาณมาก
- เด็ก:เนื่องจากประสิทธิภาพของสารประกอบบางชนิดในโป๊ยกั้ก เช่น น้ำมันหอมระเหย จึงแนะนำให้ใช้ด้วยความระมัดระวังในการให้ผลิตภัณฑ์โป๊ยกั้กแก่เด็กเล็ก โดยเฉพาะอย่างยิ่งในรูปแบบเข้มข้น เช่น น้ำมันหอมระเหย เด็กอาจมีความไวต่อผลกระทบของสารเหล่านี้มากขึ้นและอาจพบอาการไม่พึงประสงค์
- บุคคลที่มีอาการป่วยบางประการ:โป๊ยกั้กอาจมีปฏิกิริยากับยาบางชนิดหรือทำให้อาการป่วยบางอย่างรุนแรงขึ้น บุคคลที่มีภาวะไวต่อฮอร์โมน เช่น มะเร็งเต้านม เนื้องอกในมดลูก หรือเยื่อบุโพรงมดลูกเจริญผิดที่ ควรใช้โป๊ยกั้กด้วยความระมัดระวัง เนื่องจากมีสารประกอบที่อาจมีผลคล้ายฮอร์โมนเอสโตรเจน นอกจากนี้ บุคคลที่มีภาวะระบบทางเดินอาหาร เช่น โรคกรดไหลย้อน (GERD) หรือแผลในกระเพาะอาหาร อาจมีอาการแย่ลงหากรับประทานโป๊ยกั๊กในปริมาณมาก
- ผู้ป่วยที่ได้รับการผ่าตัด:โป๊ยกั้กอาจมีฤทธิ์ทำให้เลือดบางลง ดังนั้นบุคคลที่ถูกกำหนดให้เข้ารับการผ่าตัดหรือทำหัตถการทางทันตกรรมควรหลีกเลี่ยงการบริโภคโป๊ยกั้กหรือโป๊ยกั๊กเสริมจำนวนมากในวันที่นำไปสู่ขั้นตอน เพื่อลดความเสี่ยงที่จะมีเลือดออกมากเกินไป
หัวข้อที่เกี่ยวข้อง
ภาวะหนังหุ้มปลายองคชาตตีบ (Phimosis)
สาเหตุของผิวแห้งกร้านและวิธีบำรุงผิว
เนื้องอกต่อมหมวกไตฟีโอโครโมไซโตมา (Pheochromocytoma)
ภาวะปวดหลอน (Phantom Pain)
โรคปริทันต์ (Periodontitis) : อาการ สาเหตุ การรักษา
โรคอกบุ๋ม (Pectus Excavatum)
ติดตาม
เข้าสู่ระบบ
0 ความคิดเห็น