21.11.2567

อาการคำพูดเลอะเลือน Dysarthria คืออะไร

ภาวะคำพูดเลอะเลือน dysarthria คือภาวะปัญหาการพูด โดยเป็นอาการที่สมองส่วนที่ควบคุมริมฝีปาก ลิ้น เส้นเสียง และกระบังลมทำงานได้ไม่ดี ทำให้ยากต่อการขยับกล้ามเนื้อ ทำให้เกิดเป็นโรค บางคนที่มีอาการคำพูดเลอะเลือนอาจจะมีอาการเล็กน้อยน้อย แต่บางคนมีอาการมากจนไม่สามารถพูดให้คนอื่นเข้าใจได้ นักภาษาบำบัดสามารถช่วยได้ Dysarthria (Slurred Speech)

ประเภทของอาการคำพูดเลอะเลือน

ประเภทของอาการคำพูดเลอะเลือนขึ้นอยู่กับสิ่งที่ทำให้เกิดโรค รวมถึง:

อาการกระตุก
อาการเคลื่อนไหวผิดปกติ
ความคล่องแคล่วมากเกินไป
อาการเดินเซ
อาการยุกยิก
ภาวะกล้ามเนื้อบิดเกร็ง
กล้ามอัมพาตอ่อนปวกเปียก
อาการรวม

สาเหตุที่ทำให้เกิดอาการพูดไม่ได้ความ

สาเหตุที่ทำให้เกิดอาการพูดไม่ได้ความอาจรวมถึง:

เส้นโลหิตตีบด้านข้าง Amyotrophic (ALS) หรือโรคของ Lou Gehrig
อาการบาดเจ็บที่สมอง
เนื้องอกในสมอง
สมองพิการ
กลุ่มอาการกิลแลง-แบร์
โรคฮันติงตัน
โรคไลม์
ยา
โรคปลอกประสาทเสื่อมแข็ง
กล้ามเนื้อเสื่อม
โรคกล้ามเนื้ออ่อนแรงเอ็มจี
โรคพาร์กินสัน
โรคหลอดเลือดในสมอง
โรคของวิลสัน

อาการของคำพูดเลอะเลือน

ขึ้นอยู่กับสาเหตุ อาการคำพูดเลอะเลือนสามารถทำใฟ้คำพูดของคุณ:

พูดเรียบ ๆ
พูดไม่ค่อยเป็นจังหวะ
เสียงสูงหรือต่ำกว่าปกติ
กระตุก
พูดโทนเสียงเดียว
พึมพำ
เสียงอยู่ในจมูกหรืออู้อี้
เสียงแหบ
พูดเร็วหรือช้า
พูดเลอะเลือน
พูดเบา เหมือนกระซิบ
พูดตึง ๆ

เนื่องจากอาการพูดเลอะเลือนทำให้ขยับริมฝีปาก ลิ้น และกรามได้ยากขึ้น คุณจึงเคี้ยวและกลืนได้ยากขึ้น ปัญหาในการกลืนอาจทำให้คุณน้ำลายไหล

การระบุสาเหตุของอาการคำพูดเลอะเลือน

ถ้าจู่ๆ คุณพูดได้ลำบาก คุณอาจจะเป็นโรคหลอดเลือดในสมองแตก แต่ถ้าเกิดขึ้นมาระยะหนึ่งแล้ว ให้ไปพบนักพยาธิวิทยาภาษาพูด (SLP) พวกเขาจะถามเกี่ยวกับโรคที่คุณมีที่อาจส่งผลต่อคำพูดของคุณ พวกเขายังต้องการตรวจสอบความแข็งแรงของกล้ามเนื้อในริมฝีปาก ลิ้น และกรามของคุณในขณะที่คุณพูด พวกเขาอาจขอให้คุณ:

แลบลิ้น
สร้างเสียงที่แตกต่างกัน
อ่านไม่กี่ประโยค
นับเลข
ร้องเพลง
เป่าเทียน

คุณอาจต้องทำการทดสอบ รวมถึง:

การทดสอบภาพเช่น MRI หรือ CT scan
การตรวจเลือดหรือปัสสาวะ
การทดสอบสมองและเส้นประสาท เช่น EEG หรือการตรวจคลื่นไฟฟ้าหัวใจ
แบบทดสอบการทำงานของสมอง
ไขสันหลัง
การตรวจชิ้นเนื้อสมอง

การบำบัดและรักษาอาการคำพูดเลอะเลือน

การรักษาขึ้นอยู่กับสาเหตุ ประเภท และอาการของโรค คำพูดของคุณอาจจะดีขึ้นเมื่อได้รับการรักษา ถ้ายังคงมีอาการคำพูดเลอะเลือน ควรไปพบนักพยาธิวิทยาในการพูดเพื่อสอนการพูดแก่คุณ:

การออกกำลังกายเพื่อเสริมสร้างกล้ามเนื้อปากและกรามของคุณ
วิธีพูดให้ชัดขึ้น เช่น พูดช้าลงหรือหยุดหายใจ
วิธีควบคุมลมหายใจให้เสียงดังขึ้น
วิธีใช้อุปกรณ์เช่นเครื่องขยายเสียงเพื่อปรับปรุงเสียงของคุณ

นักบำบัดโรคของคุณจะให้คำแนะนำเพื่อช่วยให้คุณสื่อสาร เช่น:

พกสมุดหรือสมาร์ทโฟนติดตัวไปด้วย หากมีคนไม่เข้าใจคุณ ให้เขียนหรือพิมพ์สิ่งที่คุณต้องการจะพูด
ตรวจสอบให้แน่ใจว่าคุณได้รับความสนใจจากอีกฝ่าย
พูดช้าๆ.
พูดคุยแบบเห็นหน้ากันถ้าทำได้ อีกฝ่ายจะเข้าใจคุณดีขึ้นหากเขาเห็นปากคุณขยับ
พยายามอย่าพูดในที่ที่มีเสียงดัง เช่น ในร้านอาหารหรืองานปาร์ตี้ ก่อนที่คุณจะพูด ให้ปิดเพลงหรือทีวีหรือออกไปข้างนอก
ใช้การแสดงออกทางสีหน้าหรือท่าทางมือเพื่อทำความเข้าใจ
ใช้วลีและคำสั้นๆ ที่คุณพูดได้ง่ายขึ้น